Een dag om (niet?) snel te vergeten
Het was weer zaterdag, een dag waarop we naar de Galgenwaard in Utrecht mochten afreizen. Een dag waarop we bijna anderhalf uur door de stromende regen mochten rijden. Een dag van drie euro per uur per auto betalen voor het parkeren. Een dag waarop we naar een spannende basketbalwedstrijd keken. Een dag van koude douches in de kleedkamer en de koude patat van Jelmer bij de McDonalds. Het was zelfs een dag waarop Mike dichtklapte toen meiden in een auto naast ons lief begonnen te zwaaien. Maar het was helaas ook de dag waarop wij totaal kansloos waren tegen heren 1 van VV Utrecht.
We waren zaterdag namelijk niet in de Galgenwaard om te kijken naar een wedstrijd van FC Utrecht. Ook waren we niet in de sporthal, die aan het stadion is gebouwd, om naar het potje basketbal te kijken. Nee, we mochten tussen het basketbal door in een sfeerloze sporthal met hooguit tien supporters op de tribune aantreden tegen de huidige koploper van de competitie. Er zijn van die wedstrijden waarbij je liever over de randzaken rond de wedstrijd schrijft dan over de wedstrijd zelf. Afgelopen zaterdag speelden we zo’n wedstrijd.
Direct vanaf het inslaan voor de wedstrijd ging het al mis. De ambiance in de sporthal werkte misschien niet mee, maar wij waren ook niet in staat om zelf voor een goede sfeer te zorgen. Door allerlei pijntjes was de voorbereiding op de wedstrijd niet optimaal, maar er zijn geen excuses voor het niveau dat we lieten zien. Het plezier maken tijdens het volleyballen en een goede pot neerzetten begint in eerste instantie toch echt bij jezelf. Aan Utrechtse zijde was de sfeer overigens wel anders en zo was de toon voor de wedstrijd gezet. Ik zou nu elke set kunnen gaan bespreken, maar eigenlijk waren alle sets vrijwel identiek. Laat ik er daarom maar niet teveel woorden aan vuil maken. Op alle fronten maakten wij veel te veel fouten. We konden het VV Utrecht geen moment echt moeilijk maken en we verloren de wedstrijd dan ook volledig verdiend met 4-0. De setstanden laten het verschil goed zien: 25-19, 25-15, 25-14, 25-18. In de kleedkamer volgde, ook volledig verdient, een koude douche.
Afijn, ik heb nu denk ik wel weer genoeg negatief over de wedstrijd geschreven. Zoals elke wedstrijd zal ook deze wedstrijd kort geanalyseerd worden. Dat moet ook, want uit elke wedstrijd zijn leermomenten te halen. Maar bij deze wedstrijd zullen we denk ik ook vooral niet te lang stil moeten staan. Wanneer we naar dit seizoen over het algemeen kijken dan laten we een heel behoorlijk niveau zien. Tegen de top vijf komen we steeds (behalve afgelopen zaterdag) net te kort en van alle andere teams hebben we gewonnen. Om dit op zijn minst zo te houden zal het komende zaterdag thuis tegen SV Dynamo heren 3 uit Apeldoorn wel weer een heel stuk beter moeten. Laten we beginnen met twee goede trainingen deze week en dan heb ik er alle vertrouwen in dat het met alle steun van de balkonside en het overige publiek weer gaat lukken! Tot zaterdag in ’t Onderschoer!