Dames 1 begint het nieuwe jaar ook goed!
Na een aantal weken rust, mochten we dan eindelijk op vrijdagavond weer starten met de tweede helft van onze competitie. Onze tegenstander betrof Isivol Dames 3 uit Haaksbergen. Zij bungelden ergens onderaan de ranglijst, dus de volledige 5 punten moesten mee naar Barchem.
Tijdens de training werd eerst kort geëvalueerd op de vorige wedstrijd die we tegen Isivol hebben gespeeld. Ook destijds hebben we de dames uit Haaksbergen met 4-0 verslagen. We hoopten met hetzelfde enthousiasme, gevarieerde spel en dezelfde mooie blokacties Isivol aan te kunnen. Daarom werd nog eens goed getraind op onze bloksetting en aanvalskracht.
Helaas kregen we in de loop van de week het bericht dat onze spellie Ellen nog steeds met griep in bed lag. Waarschijnlijk zou ze er vrijdag ook niet bij zijn. Om toch een vervanger te hebben voor onze andere spellie Kelly, die flink aan het ‘blukken’ is, hebben we Sanne uit Dames 2 gevraagd. Op donderdag heeft zij dan ook meegetraind, om meer feeling te krijgen met onze aanvalsters. Dit liep perfect en we voelden ons dan ook 100% voorbereidt op de komende wedstrijd.
Vanaf 18.15 begon onze reis naar Haaksbergen. Na een pitstop in Barchem en twee tussenstops in Borculo, kwamen we aan bij de sporthal. Nadat we waren omgekleed en de zaal betraden, was het toch wel ijzig stil (en koud). Er trainden een paar meiden , maar een tegenstander was nergens te bekennen. Klokslag 19.00 openden zich voor ons ‘de ijzeren muur’ en konden we ons speelveld betreden, waarop dat moment de judoka’s hun matten nog aan het opruimen waren. ‘Wat een lucht’, komt daar vanaf zeg!
Het inspelen verliep, tenminste bij een aantal van ons, wat troef. Koude vingers en neuzen werkten dan ook niet echt mee en we moesten dan ook flink aan de bak om ons enigszins op te warmen. Na de inspirerende laatste woorden van Mike, konden we dan het veld op. Wel werd eerst even gecheckt of Leonie echt wel moest spelen en niet Marije. Maar gelukkig klopte dat.
De eerste set liepen we gelijk op met de tegenstander. Zoals de commentator van Studio Sport bij elke wedstrijd van het Nationale Dames team vermeld, we moesten de tegenstander eerst nog even aftasten. Echter, het enthousiasme waar we de afgelopen week zo op gehamerd hadden ontbrak in zijn geheel. De punten werden gemaakt, maar het was alleen niet af te lezen aan onze gezichten. De set werd wel in ons voordeel beslecht, 19 – 25.
De tweede set wisten we het enthousiasme langzaam aan te hervinden. Na een flinke opslagserie van Anniek, konden we zelfs de swing in ons spel ook een beetje terugvinden. Met 10 – 25 werd de set dan ook gewonnen door BVC.
De derde set was een kopie van de eerste. Het enthousiasme ontbrak, maar de punten werden gemaakt, 20 – 25.
Voor de vierde set had Mike iets anders in petto. De vier wissels, die aan de kant aan het verkleumen waren, moesten de ambiance in het team terug gaan brengen. Dit lukte dan ook best goed. Juichend haalden we punt naar punt binnen. Toch moesten we een beetje wennen aan onze nieuwe spellie, die liever de ballen een kleine meter van het net ontvangt. Anders dan onze andere springgrage spellie Kelly, die de ballen van de net rand weet te vissen. Vandaar ook dat er pass-technisch gezien de nodige foutjes werden gemaakt. Deze laatste set wonnen we gelukkig wel met 18 – 25.
Wederom een 4 – 0 winst voor de dames uit Barchem. We komen weer een stukje dichterbij de top 3 binnen onze ranglijst. Met een gedeelde 4e plaats, staan we nu 2 punten achter op de nummer drie. Volgende week hopen we weer de volledige punten te pakken, als we mogen spelen tegen de hekkensluiter van de competitie Elite/Dynamo DS3.